چشم‌اندازی بر جایگاه و نقش تغافل در فرایند تربیت با نگرشی اسلامی

علی بهرام طجری

فلسفه

کارشناسی ارشد

عباسعلی شاملی

محمد بهشتی

موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی

1381

موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی

پژوهش‌گر در پژوهش حاضر، تلاش نموده تا پی‌آمدهای تغافل را - به عنوان یکی از روش‌های تربیتی - تکیه بر آیات و روایات تبیین نماید. هم‌چنین تلاش نموده است تا آثار عملی وکاربردی موضوع را در اختیار مربیان و اولیاء محترم قرار دهد. پژوهش‌گر برای دست‌یابی به این هدف، سؤال اساسی پژوهش را در پنج فصل مورد کاوش قرار داده است: در فصل اول، به تفکیک واژه‌های مشابه پرداخته و از این رهگذر به سؤال نخست از سؤالات پژوهش (تفاوت تغافل با عفو، تساهل و تسامح، کتمان، ریا و اصل تلقی رفتار مسلمان به درستی و صحت در بیست؟) پاسخ داده است. در فصل دوم، مبانی نظری پژوهش، به عنوان اصول موضوعه بحث، مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. بحث از ضرورت تغافل و در دو سطح برون‌دینی و درون‌دینی، و محدودیت‌های به کارگیری تغافل، در فصل سوم پی‌گیری شده و در واقع به سؤال سوم و چهارم این پژوهش پاسخ داده است. فصل چهارم و پنجم که در واقع جان‌مایه این پژوهش می‌باشد، به تبیین برخی از آثار تربیتی تغافل، در دو قسمت جداگانه پرداخته است. توصیف پی‌آمدهای فردی چه در مربی و چه در فراگیر، فصل چهارم این پژوهش را به خود اختصاص داده و آثار اجتماعی تغافل در فصل پنجم مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است.

1392/10/8

1447